Glikolowy gruntowy wymiennik ciepła to jedno z najtańszych i najprostszych rozwiązań pozwalających zaoszczędzić na ogrzewaniu i chłodzeniu budynku. W tym poradniku pokażemy krok po kroku, jak zaprojektować, wykonać i podłączyć glikolowy GWC, aby działał efektywnie i bezawaryjnie przez długie lata. Omówimy wybór odpowiedniej lokalizacji, głębokości i układu rur, dobór pompy obiegowej oraz sposoby łączenia GWC z wentylacją. Przedstawimy też praktyczne wskazówki, jak zminimalizować koszty budowy.
Kluczowe wnioski:- Glikolowy GWC pozwala tanio i szybko uzyskać oszczędności na ogrzewaniu i chłodzeniu.
- Kluczowe jest odpowiednie zaprojektowanie układu rur i dobór wydajnej pompy obiegowej.
- Najlepiej budować pionowy, spiralny układ rur o głębokości min. 10-15 m.
- Po wykonaniu ważne jest prawidłowe połączenie GWC z systemem wentylacji.
- Przy odrobinie wprawy można samodzielnie wykonać całą instalację GWC.
Glikolowy gruntowy wymiennik ciepła tanio i szybko
Glikolowy gruntowy wymiennik ciepła (GWC) to jedno z najprostszych i najtańszych rozwiązań pozwalających zmniejszyć koszty ogrzewania i chłodzenia budynku. Działa on na zasadzie wymiany ciepła między gruntem a cieczą obiegową - glikolem. Takie rozwiązanie pozwala tanio i stosunkowo szybko uzyskać realne oszczędności, pod warunkiem prawidłowego zaprojektowania i wykonania instalacji.
W niniejszym artykule przedstawimy krok po kroku, jak zaplanować i wykonać glikolowy GWC, aby działał możliwie efektywnie i bezawaryjnie. Omówione zostaną kwestie doboru lokalizacji, głębokości ułożenia rur, ich układu i średnic, wyboru pompy obiegowej oraz sposobów podłączenia GWC do systemu wentylacji budynku.
Rodzaje glikolowych GWC
Glikolowe wymienniki gruntowe występują w dwóch podstawowych odmianach:
- pionowe - rury ułożone są w pionowych odwiertach lub studniach;
- poziome - rury ułożone są poziomo, najczęściej na głębokości 1-2 metrów.
Pionowe glikolowe GWC charakteryzują się zwykle większą wydajnością, ponieważ im większa głębokość, tym temperatura gruntu jest bardziej stabilna. Wymagają jednak wykonania odwiertów lub studni. GWC poziome są łatwiejsze w wykonaniu, ale mniej efektywne.
Jak zaprojektować glikolowy GWC?
Aby glikolowy GWC działał optymalnie, kluczowe jest jego właściwe zaprojektowanie. Należy przede wszystkim określić przewidywane zapotrzebowanie budynku na wentylację, co pozwoli dobrać odpowiednią długość rur. Ważny jest też wybór odpowiedniej lokalizacji i głębokości posadowienia wymiennika.
Wybór lokalizacji GWC
Lokalizację glikolowego GWC należy dobrać tak, aby zapewnić jak najlepszą wymianę ciepła z gruntem. Najlepiej wybrać miejsce oddalone od drzew i budynków. Unikać należy terenów podmokłych oraz tych, na których występują duże różnice temperatury.
GWC poziomy powinno się lokalizować w miejscu nieutwardzonym i nienarażonym na zacienienie. Z kolei studnie i odwierty pionowych GWC muszą być oddalone od źródeł wody pitnej.
Określenie głębokości posadowienia
Im głębiej posadowiony jest glikolowy GWC, tym większą ma wydajność. Dla GWC poziomych optymalna głębokość to 1,5-2 m. Z kolei w przypadku pionowych najczęściej stosuje się głębokość rzędu 10-20 m.
Należy jednak pamiętać, że wraz ze wzrostem głębokości rosną też koszty wykonania instalacji.
Czytaj więcej: Montaż przydomowej oczyszczalni ścieków - Jak wykonać instalację i podłączenie?
Gdzie i jak wykopać doły na rury glikolowego GWC?
Kolejnym etapem po zaprojektowaniu glikolowego GWC jest przygotowanie wykopów lub odwiertów na rury wymiennika. W przypadku GWC poziomego konieczne jest wykonanie wykopu na głębokość ok. 1,5-2 m. Najlepiej zlokalizować go w pobliżu budynku, z dala od systemu korzeniowego drzew.
Wykop powinien mieć szerokość ok. 0,8-1 m, aby swobodnie można było ułożyć rury oraz materiał izolacyjny. Dno wykopu musi być równe, a ściany boczne pozbawione ostrych krawędzi, aby nie uszkodzić rur podczas układania.
Z kolei w przypadku pionowych GWC konieczne jest wykonanie odwiertu lub głębokiej studni. Robi się to zazwyczaj przy pomocy specjalistycznego sprzętu wiercącego. Średnica odwiertu powinna być nieco większa niż średnica rur.
Izolacja termiczna
Aby zwiększyć efektywność wymiany ciepła, rury GWC warto otoczyć warstwą izolacji termicznej. Może to być np. styropian lub wełna mineralna. Izolacja ogranicza wpływ temperatury otoczenia na temperaturę w gruncie.
Jakie rury i pompę wybrać do glikolowego GWC?
Do budowy glikolowego GWC konieczny jest wybór odpowiednich rur, przez które będzie przepływał roztwór glikolu. Powinny to być rury o dużej odporności na korozję i niskim współczynniku chropowatości.
Najczęściej stosuje się rury PE-X lub PE-RT o średnicy 20-40 mm. Ważny jest też dobór odpowiedniej pompy obiegowej, dostosowanej do oporów przepływu w instalacji.
Układ i długość rur
Rury w glikolowym GWC można ułożyć na dwa sposoby:
- w układzie poziomym,
- w układzie pionowym - spiralnym lub U-kształtnym.
Najczęściej stosuje się układ pionowy spiralny, który zapewnia efektywną wymianę ciepła. Łączna długość rur powinna być dostosowana do zapotrzebowania na wentylację.
Jak połączyć i zasypać rury glikolowego GWC?
Po ułożeniu rur glikolowego GWC w wykopie lub odwiercie, konieczne jest ich połączenie w obieg zamknięty. Wykonuje się to za pomocą trójników i kolanek. Należy zapewnić szczelność wszystkich połączeń.
Kolejnym krokiem jest dokładne zasypanie rur ziemią, ubijając ją warstwami co 20-30 cm. Dzięki temu wyeliminowane zostaną ewentualne pustki powietrzne wokół rur.
Na końcu instalacji warto zamontować studzienki rewizyjne umożliwiające kontrolę szczelności układu oraz odpowietrzanie.
Jak podłączyć glikolowy GWC do wentylacji?
Aby glikolowy gruntowy wymiennik ciepła mógł wspomagać wentylację budynku, konieczne jest jego podłączenie do systemu nawiewno-wywiewnego.
Najprostszym sposobem jest poprowadzenie kanałów wentylacyjnych przez GWC. Powietrze oddaje wówczas ciepło do glikolu latem, a zimą pobiera je z glikolu. Możliwe jest też zastosowanie wymiennika płytowego.
Kluczowy jest dobór optymalnej prędkości przepływu powietrza przez GWC, aby zapewnić efektywny transfer ciepła. Zbyt mała lub zbyt duża prędkość zmniejsza sprawność układu.
Pompa obiegowa i naczynie wzbiorcze
Niezbędnym elementem instalacji jest pompa obiegowa, która zapewnia cyrkulację glikolu przez gruntowy wymiennik ciepła. Dobór odpowiedniej wydajności pompy jest kluczowy.
Konieczne jest też zamontowanie naczynia wzbiorczego w najwyższym punkcie instalacji, które zbiera nadmiar cieczy i wyrównuje ciśnienie w układzie.
Prawidłowo wykonany i podłączony glikolowy GWC może przynieść znaczne oszczędności na ogrzewaniu i chłodzeniu domu. Przy odrobinie wprawy wykonanie takiej instalacji jest możliwe nawet samodzielnie.
Podsumowanie
Glikolowy gruntowy wymiennik ciepła to efektywne i tanie rozwiązanie pozwalające znacząco obniżyć koszty ogrzewania i chłodzenia budynku. Działa on poprzez wymianę ciepła pomiędzy gruntem a cieczą przepływającą w rurach. W tym artykule przedstawiliśmy krok po kroku, jak zaprojektować i wykonać glikolowy GWC, aby działał optymalnie.
Omówione zostały kwestie doboru lokalizacji, głębokości posadowienia, wyboru rur i pompy obiegowej. Przedstawiliśmy też, jak połączyć elementy w obieg zamknięty i podłączyć GWC do systemu wentylacji budynku. Prawidłowo zaprojektowany i wykonany glikolowy wymiennik gruntowy może przynieść naprawdę duże oszczędności przy niewielkich nakładach finansowych.
Mamy nadzieję, że przedstawione informacje będą pomocne dla wszystkich planujących budowę glikolowego GWC. W razie dodatkowych pytań, jesteśmy do dyspozycji w komentarzach. Zachęcamy również do zapoznania się z naszymi poradnikami dotyczącymi innych systemów ogrzewania i wentylacji.
Dziękujemy za przeczytanie artykułu i życzymy powodzenia w budowie własnego glikolowego gruntowego wymiennika ciepła! Mamy nadzieję, że przyniesie on duże oszczędności w kosztach ogrzewania i chłodzenia domu.
Tagi
Udostępnij artykuł
